Mijn moeders paard
Bella is het liefste paard dat ik ken en een pony met een bijzonder verhaal. Ik ben opgegroeid op een boerderij in Friesland. Daar woonde ik met mijn zussen, mijn moeder, kippen, konijnen, katten, honden, een varkentje en drie Haflinger paarden. Mijn lievelingspaard was Bella.
Toen mijn moeder overleed in 2002, was ik acht en verhuisde ik met mijn zussen naar Almere. De paarden konden niet mee naar de drukke stad en moesten verkocht worden. Door de verkoop en de moeilijke tijd was er geen mogelijkheid om ze nog terug te zien. Waar de paarden uiteindelijk naar toe waren gegaan wisten wij niet.
We vinden elkaar terug
Precies tien jaar later gingen mijn vriend (inmiddels mijn man) en ik op een dag naar Friesland om het graf van mijn moeder te verzorgen. Het was een mooie, zonnige dag die een heel onverwacht einde kreeg. Op onze weg terug naar huis reden we langs de Friese weilanden. Ik ben altijd al een paardenmeisje in hart en nieren geweest, en kijk naar alle paarden die we onderweg tegenkomen. Opeens viel één paard me in de verte op. Ze kwam me zo bekend voor dat ik mijn vriend vroeg om meteen te stoppen. Ik kon mijn ogen niet geloven.
In een van de weilanden waar we langs reden stond een Haflinger merrie met een witte stip op haar voorhoofd en een roze vlekje op haar neus. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat ik het echt goed had gezien. Het was Bella! Het verrassende en mooie van dit bijzondere moment was dat Bella mij ook herkende en me kwam groeten zoals ze het vroeger ook altijd deed.
Voor altijd bij elkaar
Ik besloot dat ik Bella een plek terug wilde geven in mijn leven. Maar hoe doe je dat? Zo jong, en als je niets af weet van paarden kopen of paarden houden? De broer van mijn moeder kwam me daar bij helpen. Samen met oom Arend en tante Jeanette konden we het zo regelen dat we Bella konden kopen van de toenmalige eigenaar. Ze kon met me mee verhuizen naar de polder! Een maand later hebben we Bella meteen opgehaald. – Sommige dingen gebeuren met een reden. Ik ben er van overtuigd dat dit een van de belangrijkste momenten was in mijn leven. Dankzij Bella heb ik mijn liefde voor dieren nog verder kunnen ontwikkelen, en heb ik de keuze gemaakt om van mijn hobby mijn beroep te maken. Bella is niet alleen mijn beste vriendin, maar ook degene met wie SophieBella begonnen en gegroeid is.
Lessen geven in Muiderberg en daarna Nederhorst den Berg
In 2016 ben ik begonnen met het geven van paardrijlessen samen met Bella. Bella en ik hebben veel kinderen en volwassenen geleerd om te rijden. We werkten met zijn tweetjes, daarom de naam: SophieBella. We deden dit op een kleine plek in Muiderberg. Vanuit alle hoeken kwamen er mensen om lessen bij ons te volgen. Doordat we zo gegroeid waren konden we naar een grotere paarden plek verhuizen. We hadden daar een eigen bak en we konden nog verder groeien.
Steeds een stapje verder
Door hard te werken en nooit op te geven groeide niet alleen de klantenkring maar ook onze kudde. Voordat we het doorhadden was er een heel team aan pony’s en paarden! Bella liep in de lessen trouw voorop. En ik stond in het midden van de bak om instructies te geven.
De trouwe kudde
Het welzijn van mijn pony’s en paarden is altijd mijn prioriteit geweest. Zo veel mogelijk buiten, zo veel mogelijk samen en onbeperkt goed eten. De lessen en buitenritten werden altijd bitloos gereden en de pony’s en paarden moesten voldoende vrije tijd samen hebben.
De meest bijzondere uitbreiding van mijn lespony’s en paarden was Bonita. De dochter van Bella! De boer waar wij destijds Bella gekocht hadden, had besloten dat ik Bella’s dochter ook mocht kopen. Een prachtige hereniging! Trouw en trots liep Bonita ook mee en was direct deel van de familie.
Een droom werd werkelijkheid
Wij hebben uiteindelijk onze grootste sprong gewaagd in maart 2019. We hebben onze boerderij gekocht en we zijn met onze pony’s en paarden verhuisd naar deze plek in Biddinghuizen. Dit was het moment waarop onze lespony’s en paarden met pensioen mochten gaan na al het trouwe werk dat ze verricht hadden.
Vanwege de komst van onze kinderen kon ik geen lessen meer geven. En onze pony’s en paarden verdienden rust. Wij gingen ons richten op pensionstalling – maar dat niet alleen! We hebben een plek gemaakt waar alle pony’s en paarden van alle leeftijden welkom zijn om samen te leven in een natuurlijke gemengde kudde. Opfok, pension en pensioen: dat is waar we ons mee bezig gingen houden en tot op de dag van vandaag doe ik dat nog steeds met alle liefde.
Het verhaal gaat door
Op 02-08-2021 heb ik helaas afscheid moeten nemen van Bella. Ze heeft haar laatste jaren heerlijk mogen genieten van haar welverdiende pensioen op ons terrein en heeft een leeftijd bereikt van 23 jaar. Vanwege een tumor in haar longen kon ze niet meer verder, haar laatste adem is in mijn armen uitgeblazen. Ze zal nooit vergeten worden.
Bella heeft een prachtige dochter gekregen met de naam Bonita. Dit jaar zullen wij een veulen fokken met Bonita. Ik hoop dat Bonita in 2025 een gezond veulen zal krijgen.